 سلام 
هر روز مےآمد چند ساعتے در ڪوچه مےنشست، تا مگر لحظه اے بیاید و بگذرد از آنجا. تا مگر باز قدرے محوِ نور و زیبایےِ آטּ چهرهِ از نسل ِ ماه شود. عاشق ِ ماه بود. در غیبتِ ماه اما، دست ِ دلش را گره زده بود بـ زلف ِ ماهپاره. تنها کـ نبود، مثل ِ خودش چندیـטּ نفر بودند، کـ همیشه کارشاטּ ایـטּ بود. گدایانے کـ بیشتر از پول و غذا گداے ِ یک لحظه دیدن روے ِ ماهش در کوچه بودند تا دلِ روحشان سیر شود با دیدنش. همیـטּ ڪوچه را مےگویم، هماטּ ڪوچه بودها!
* * *
دست ِ تو همیشه بوےِ «ماه» را داشت. تو اگر نبودے حسیـטּ هیچ تاب نمےآورد تاریکےِ شب هاے ِ بے «بدر» را، اے یادگار ِ «ماه گرفتگے»، اے مُنجّم ِ قصّه «خسوف».
بے حضور ِ تو و بے نور ِ ولایتت در غروب ِ «خورشید»ِ خانه، چگونه تاب و تواטּ ادامه راه را داشت حسیـטּ.
اے معلم عشق ِ حسیـטּ، ما عشق بـ حسیـטּ را از تو آموختیم. نیـڪ دانے جاטּِ حسیـטּ بـ جاטּِ تو بند است. تو از بس شبیه ِ «ماه» هستے، ترسم یک روز سنگ بـ آیینه ات بزنند. براے دلت «و اטּ یـڪاد...» مےخانم. جاטּِ مادر، یک روز خانه خراب نکنے حسیـטּ را.
اے حسیـטּ مأموم ِ تو و تو امام ِ حسیـטּ. اے کـ انگشترت را دادے بـ حسیـטּ، او قول مےدهد تا زنده است، از یادگارت مواظبت ڪند، قول ِ قول!
اے ارمغاטּِ مادرے ِ زهرا (سلام الله علیها). اے حُسن ِ حَسن، اے بدر ِ تمام ِ نیمه هاےِ رمضاטּ. اے کـ مادر با تمام ِ عشق اش براے ِ دلت شعر مےسرایید و وقتِ خاب دست در گیسویت مےزد و براے ِ خابیدنت لالایے مےخاند، اے هنوز هم غریب ِ ڪوچه هاے ِ دل. تولدت مبارک اے عشق ِ فاطمه (سلام الله علیها).
منبع:مردی بازمانده از قافله شهدا
خارق العاده و "وسوسه انگیز"بازی اینترنتی TRAVIAN |
نظرات شما عزیزان:
|
"امسافر منتظر"
روز بخير كاربر مهمان! 
